تعریف

پروبیوتیک ها ترکیبی از باکتری های مفید زنده و/یا مخمرهایی هستند که به طور طبیعی در بدن شما زندگی می کنند. معمولاً به باکتری به عنوان چیزی که شما را بیمار می کند با دید منفی نگریسته می شود. با این حال، شما به طور مداوم دو نوع باکتری در بدن خود دارید: باکتری های خوب و باکتری های بد. پروبیوتیک ها از باکتری های خوب تشکیل شده اند که به حفظ سلامت بدن و عملکرد خوب کمک می کنند. این باکتری‌های خوب از بسیاری جهات به شما کمک می‌کنند، از جمله مبارزه با باکتری‌های بد در صورت داشتن مقدار زیاد آن، به شما کمک می‌کنند احساس بهتری داشته باشید.

پروبیوتیک ها بخشی از یک تصویر بزرگتر در مورد باکتری ها و بدن شما هستند - میکروبیوم شما. میکروبیوم را به عنوان یک جامعه متنوع از موجودات، مانند جنگل، در نظر بگیرید که برای حفظ سلامت بدن شما با هم کار می کنند. این جامعه از چیزهایی به نام میکروب تشکیل شده است. شما تریلیون ها میکروب روی بدن و در بدن خود دارید. این میکروب ها ترکیبی از موارد زیر هستند:

• باکتری ها.
• قارچ ها (از جمله مخمرها).
• ویروس ها.
• تک یاخته ها.

چه نوع باکتری هایی در پروبیوتیک ها وجود دارد؟

پروبیوتیک ها ممکن است حاوی انواع مختلفی از میکروارگانیسم ها باشند. شایع ترین باکتری ها به گروه هایی به نام لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم تعلق دارند. سایر باکتری ها نیز ممکن است به عنوان پروبیوتیک مورد استفاده قرار گیرند و از مخمرهایی مانند ساکارومایسس بولاردی نیز استفاده می شود. انواع مختلف پروبیوتیک ها ممکن است اثرات متفاوتی داشته باشند. به عنوان مثال، اگر نوع خاصی از لاکتوباسیلوس به پیشگیری از بیماری کمک می کند، لزوماً به این معنی نیست که نوع دیگری از لاکتوباسیلوس یا هر یک از پروبیوتیک های بیفیدوباکتریوم همین کار را انجام می دهد.

لاکتوباسیلوس: این ممکن است رایج ترین پروبیوتیک باشد. این همان چیزی است که در ماست و سایر غذاهای تخمیر شده پیدا خواهید کرد. سویه های مختلف می توانند به اسهال کمک کنند و ممکن است به افرادی که نمی توانند لاکتوز، قند موجود در شیر را هضم کنند، کمک کنند.

بیفیدوباکتریوم: می توانید آن را در برخی از محصولات لبنی پیدا کنید. ممکن است به کاهش علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و برخی شرایط دیگر کمک کند.

Saccharomyces boulardii: مخمری است که در پروبیوتیک ها یافت می شود. به نظر می رسد که به مبارزه با اسهال و سایر مشکلات گوارشی کمک می کند.

چطورکار می کنند؟

پروبیوتیک ها ممکن است اثرات مختلفی در بدن داشته باشند و پروبیوتیک های مختلف ممکن است به روش های مختلفی عمل کنند. محققان در تلاشند تا بفهمند پروبیوتیک ها دقیقا چگونه کار می کنند. برخی از راه هایی که آنها ممکن است شما را سالم نگه دارند:

• هنگامی که باکتری های «خوب» بدن خود را از دست می دهید، به عنوان مثال پس از مصرف آنتی بیوتیک، پروبیوتیک ها می توانند به جایگزینی آنها کمک کنند.
• آنها می توانند به تعادل باکتری های "خوب" و "بد" شما کمک کنند تا بدن شما همانطور که باید کار کند.

پروبیوتیک ها ممکن است:

• به بدن خود کمک کنید تا جامعه ای سالم از میکروارگانیسم ها را حفظ کند یا به جامعه میکروارگانیسم های بدن خود کمک کنید پس از ایجاد اختلال به وضعیت سالم بازگردند.
• تولید موادی که اثرات مطلوبی دارند
• بر پاسخ ایمنی بدن خود تأثیر بگذارید.

فواید پروبیوتیک ها:

پروبیوتیک ها برای اهداف مختلف سلامتی، از جمله پیشگیری از اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک (از جمله اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل)، پیشگیری از انتروکولیت نکروزان و سپسیس در نوزادان نارس، درمان قولنج نوزاد، درمان بیماری پریودنتال، و القاء حفظ بهبودی در کولیت اولسراتیو امیدوارکننده هستند.

برخی از مزایای دیگر پروبیوتیک ها به شرح زیر است:

• پروبیوتیک ها می توانند به پیشگیری یا درمان اسهال ناشی از عفونت ها یا آنتی بیوتیک ها کمک کنند.
• پروبیوتیک ها می توانند سیستم های سندرم روده تحریک پذیر را بهبود بخشند.
• پروبیوتیک ها می توانند سیستم ایمنی بدن را تقویت کنند.
• پروبیوتیک ها می توانند التهاب و آلرژی را کاهش دهند.

سن

نشان داده شد که مشخصات باکتریایی مدفوع در کودکان با بزرگسالان متفاوت است، با بیفیدوباکتری بیشتر از باکتریوئیدها و تعداد بالاتری از باکتری های بی هوازی اختیاری. به استثنای غلظت آمونیاک و فعالیت بتا-گالاکتوزیداز، پارامترهای بیوشیمیایی با آنهایی که در بزرگسالان یافت می شود قابل مقایسه است. بیماری ها، مانند گاستروانتریت، می توانند مشخصات بیوشیمیایی و باکتریایی را تغییر دهند. پس از درمان آنتی بیوتیکی، فراوانی دیس باکتریوز در کودکان بسیار زیاد است. استفاده از غذاهای پروبیوتیک می تواند تعادل میکرو فلور روده بزرگ را دوباره برقرار کند و ممکن است به کنترل اثرات نامطلوب آنتی بیوتیک درمانی کمک کند. با بهبود مراقبت های بهداشتی، استانداردهای زندگی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی، بزرگسالان بیشتری تا سنین پیری زندگی می کنند. یکی از قابل توجه ترین تغییرات با افزایش سن، ایجاد مکرر گاستریت آتروفیک و ناتوانی در ترشح اسید معده است. این فرآیند تقریباً یک سوم افراد مسن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد و اخیراً در اکثر موارد به دلیل عفونت هلیکوباکتر پیلوری تشخیص داده شده است. کمبود اسید معده در گاستریت آتروفیک ممکن است منجر به رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک شود و بر جذب انواع ریزمغذی ها تأثیر بگذارد. سوء هاضمه لاکتوز یک بیماری شایع در افراد مسن است. بنابراین، استفاده از پروبیوتیک ها در این جمعیت نتایج خوبی به همراه خواهد داشت.

اختلالات دستگاه گوارش

زخم معده

شیوع بیماری زخم پپتیک با رژیم غذایی مرتبط است. نشان داده شد که افراد مبتلا به زخم تایید شده مصرف کمتری از محصولات شیر تخمیر شده و سبزیجات و مصرف شیر، گوشت و نان بالاتری نسبت به افراد عادی داشتند. مصرف زیاد محصولات شیر تخمیر شده با کاهش خطر زخم همراه بود، در حالی که افزایش خطر زخم با مصرف زیاد شیر مشاهده شد. مطالعات دیگر نشان داد که L. acidophilus و B. bifidum در غلظت های 109 باکتری به عنوان یک درمان "اکولوژیک" برای گاستریت و اثنی عشر عمل می کنند.

اسهال

نشان داده شده است که یک محصول تخمیر شده حاوی L. acidophilus از رشد ارگانیسم های بیماری زا مانند S. dysenteriae، S. typhosa و E. coli جلوگیری می کند. اثر مفید تغذیه پروبیوتیک در اسهال باکتریایی ممکن است به دلیل مواد ضد میکروبی تولید شده توسط L. acidophillus باشد که ممکن است انتروتوکسین های E.coli را خنثی کند. سیلوا و همکاران به این نتیجه رسیدند که محافظت در برابر S. enteritidis subsp. زیرگونه typhimorium مشاهده شده در موش های معمولی و گنوتوبیوتیک تحت درمان با شیر بیفیدوس به دلیل کاهش جمعیت روده ای باکتری های بیماری زا نبود. با این حال، گالاهر و همکاران. ویژگی‌های بیفیدوباکتری‌ها و پایداری آنها در فرآورده‌های لبنی و اثرات بالقوه بیفیدوباکتری‌ها و L. acidophilus در کاهش تولید گاز روده بزرگ در انسان و تعدیل اسهال C. difficile را مورد مطالعه قرار داد.

آلرژی غذایی

برخی از مطالعات نشان داده اند که باکتری های پروبیوتیک ممکن است مکانیسم های مانع درون زا را در بیماران مبتلا به درماتیت آتروفیک و آلرژی غذایی ترویج دهند و با کاهش التهاب روده، ممکن است به عنوان یک ابزار مفید در مدیریت آلرژی غذایی عمل کنند. برای درمان اختلالات گوارشی، در هنگام معرفی غذاهای کاربردی پروبیوتیک جدید، آنتی ژنی رژیم غذایی باید در نظر گرفته شود. نشان داده شده است که پروبیوتیک ها نه تنها حمل و نقل نابجای ماکرومولکولی را بازیابی می کنند، بلکه بسته به آنتی ژن غذایی، تأثیر خاصی بر تخریب مخاط دارند.

عفونت هلیکوباکتر پیلوری

در موارد پاتولوژی مرتبط با هلیکوباکتر پیلوری، کمبود لاکتوباسیلوس در معده پیدا شد. مطالعات همچنین کاهش سطح جمعیت Bifidobacteria sp را با افزایش همزمان انتروباکتری های فرصت طلب و تغییر در ایمنی موضعی نشان دادند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که اصلاح اختلالات میکرواکولوژیک و ایمنی با داروهای پروبیوتیک حاوی بیفیدوباکترها و لاکتوباسیل ها ممکن است نتایج خوبی به همراه داشته باشد. از سوی دیگر، نشان داده شده است که مدت زمان مشخصی برای تماس هلیکوباکتر پیلوری با اپیتلیوم معده لازم است و ترکیب محتویات روده برای ایجاد عفونت هلیکوباکتر پیلوری مهم است. بر اساس معیارهای بالینی، استفاده از پروبیوتیک‌های حاوی لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتری‌ها، همزمان با درمان آنتی‌باکتریایی «سه‌گانه»، در درمان آسیب‌شناسی گوارشی مرتبط با هلیکوباکتر پیلوری در کودکان مفید ارزیابی شده است. تجویز بیفیدوباکترهای حاوی پروبیوتیک در مراحل اولیه درمان اتیوتروپیک توصیه می شود. مطالعات انجام شده در شرایط آزمایشگاهی نشان داده است که L. salivarius اما نه L. casei و نه L. acidophilus قادر به تولید مقادیر بالایی از اسید لاکتیک و در نتیجه کاملاً مهار رشد هلیکوباکتر پیلوری در یک کشت مخلوط هستند. بر اساس این یافته ها، L. salivarius یک پروبیوتیک بالقوه موثر در برابر هلیکوباکتر پیلوری است.

عدم تحمل لاکتوز

فرض بر این است که مکمل لاکتوباسیلوس می تواند تخمیر لاکتوز را افزایش دهد و در نتیجه علائم عدم تحمل لاکتوز را بهبود بخشد. مطالعات نشان داده است که مصرف محصولات حاوی لاکتوباسیل باعث کاهش فعالیت آنزیم های باکتریایی مدفوع از جمله بتا گلوکورونیداز، نیترو ردوکتاز و آزوردوکتاز می شود. فلور کولون ممکن است به سرعت با بیشتر لاکتوز سوء جذب شده در روده کوچک سازگار شود و آن را متابولیزه کند. L. acidophilus منجر به بهبود تخمیر لاکتوز آزمایشگاهی می شود که جمعیت باکتریایی پایدار و/یا سازگاری فلور کولون با بار لاکتوز ایجاد نشود. سویه L. acidophilus LA-1 هضم لاکتوز را در فاز اولیه بهبود می بخشد، و ممکن است نشان دهد که تغییرات متابولیک توسط مکمل لاکتوباسیل ها به احتمال زیاد زمانی رخ می دهد که مقاومت کلونیزاسیون کاهش یابد، یعنی زمانی که یک میکرو فلور پایدار ایجاد نشده باشد.

سرطان

گزارش شده است که درصد بالایی از تومورهای انسانی مربوط به عادات غذایی است. سویه‌های خاصی از باکتری‌های اسید لاکتیک که برای تخمیر شیر استفاده می‌شوند، نامزدهای امیدوارکننده‌ای هستند که ممکن است ضد جهش زا و ضد سرطان باشند. ماست‌های تازه تخمیر شده مختلف حاوی باکتری‌های زنده (L. delbrueckii sp. bulgaricus و S. thermophilus یا L. acidophilus و Bifidobacteria) نیز اثرات محافظتی نشان دادند. سایر محصولات شیر تخمیری تازه (دوغ، کفیر و دیک میلچ) ضد جهش زا نیستند. این نتایج نشان می دهد که برخی از باکتری های مورد استفاده در فرآوری شیر دارای پتانسیل ضد جهش زایی هستند و این ویژگی برای سویه باکتریایی خاص است. اثرات ضد جهش زایی شیر و شیر کشت شده با سویه های بیفیدوباکتریوم یا لاکتوباسیلوس نسبت به جهش زایی ناشی از جهش زاهای مستقیم و جهش زاهای غیرمستقیم رژیم غذایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر نمونه شیر کشت شده و شیر شاهد دارای اثر ضد جهش زایی قابل توجهی بودند اما شیر بدون تلقیح اثر بازدارندگی بیشتری نسبت به شیرهای کشت شده نسبت به جهش زاهای غیرمستقیم غذایی داشت. در مطالعه دیگری میزان بروز غده های (کریپت) نابجا در حیواناتی که با شیرهای بدون چربی مختلف (شیر بدون چربی تخمیر شده با Bifidobacteria sp. Bio ( سویه Danone 173010) و شیر بدون چربی تخمیر شده با باکتری اسید لاکتیک) تغذیه شده بودند با شیر بدون چربی تلقیح نشده مقایسه شد. رژیم های غذایی آزمایش شده بروز کریپت های نابجا را به ترتیب 49، 61 و 51 درصد کاهش دادند. مخلوط Bifidobacteria sp. سویه Danone 173010 کازئین و کلسیم احتمالاً به کل اثر محافظتی محصولات لبنی در برابر جهش زایی القایی کمک می کنند. با این حال، گالاهر و همکاران. هیچ اثری از بیفیدوباکتری ها و لاکتوباسیل ها در محافظت از رشد کریپت های نابجا در موش ها مشاهده نشد. سایر سویه های باکتریایی (L. helveticus، Bifidobacteria sp. و ترکیبی از S. thermophilus و L. bulgaricus باعث کاهش قابل توجه، هرچند متغیر، در سرعت رشد سلول های HT-29 شدند که منجر به کاهش 10 تا 50 درصدی در شماره سلول در حالت ثابت شد.

سیستم ایمنی

فوکوشیما و همکاران دریافتند که مصرف بیفیدوباکتری ها می تواند تولید موضعی IgA را در شیر و روده افزایش دهد، که ممکن است به محافظت از نوزادان و مادران در برابر قرار گرفتن در معرض آنتی ژن های غذایی کمک کند. مطالعه ای که برای تعیین تأثیر مصرف شیر تخمیر شده با سویه L. casei Shirota بر ترکیب و فعالیت های متابولیکی میکرو فلور روده و پارامترهای ایمنی در انسان انجام شد، نشان داد که مصرف شیر تخمیر شده L. casei Shirota قادر به تعدیل است. ترکیب و فعالیت متابولیکی فلور روده نشان داد که این شیر بر سیستم ایمنی مردان سالم دارای ایمنی بدن تأثیری ندارد. این نتایج مطابق با نتایج بدست آمده توسط Schiffrin و همکاران است، که نشان داد که L. acidophilus La 1 و B. bifidus Bb 12 زیر مجموعه های لنفوسیتی را در انسان تغییر نمی دهند، اما فاگوسیتوز E. coli sp. در هر دو گروه تقویت شد. در مقابل، مطالعه دیگری دخالت باکتری های اسید لاکتیک را در تولید سیتوکین در شرایط سالم پیشنهاد کرد. آنها دریافتند که مصرف ماست حاوی 1011 باکتری منجر به افزایش فعالیت 29-59 سنتتاز در سلول های تک هسته ای خون انسان می شود. این نتیجه ممکن است نشان دهنده یک عمل اینترفرون به روش محیطی باشد.

غذاهای حاوی پروبیوتیک

می توانید پروبیوتیک ها را در مکمل ها و برخی غذاها مانند ماست، کفیر، کلم ترش، تمپه، کیمچی، میسو، کومبوجا، ترشی، دوغ سنتی، ناتو و برخی از انواع پنیر بیابید.